Ga naar de inhoud
Home » Blog » Het duurzame gat in de hand

Het duurzame gat in de hand

De onlangs door het college gepresenteerde begroting draagt de naam ‘Samen werken aan duurzame vernieuwing’. Laten we de begroting even doornemen om te bezien wat met de titel wordt bedoeld en of het de lading dekt.

In de media laat het college geen mogelijkheid onbenut om te benadrukken dat ‘de economische crisis ook voelbaar is in Midden-Delfland en daarom moeten we fors bezuinigen’. De gemeentelijke portemonnee is 1 miljoen euro minder vol.’Dat doet hier en daar pijn’, aldus het college. Maar klopt dit verhaal? Nee, dat is niet juist. De economische crisis behelst voor de gemeente een lagere uitkering vanuit het Rijk ter grootte van gemiddeld € 100.000,- per jaar, voor de komende vier jaar. Als u weet dat de totale inkomsten van de gemeente een omvang heeft van ongeveer 25 miljoen euro per jaar, spreken we dus over een teruggang in inkomsten van ongeveer 0,4% (nul komma vier). Dat is niet schokkend, zeker niet in tijde van crisis. De resterende € 900.000,- ‘minder’ zijn dus hogere uitgaven. We kunnen dan ook niet anders concluderen dat het college de crisis gebruikt om het werkelijke probleem te maskeren. Het werkelijke probleem is dat het college jaar op jaar niet bereid blijkt echt te bezuinigen. Bezuinigen is minder uitgeven, niets anders. Het simpele feit dat de OZB-verhoging van 3% al meer oplevert dan de eerder genoemde korting van € 100.000,- door het Rijk is tekenend voor dit college.

Het college heeft gemakshalve de komende bezuinigingen van het Rijk niet meegenomen in de begroting. Dat er bezuinigingen aankomen is zeker, alleen de precieze hoogte is nog onduidelijk. Het zou getuigen van realistisch besturen als het college verschillende varianten van Rijksbezuinigingen in de gemeentelijke begroting had meegenomen. Dus een variant met een half miljoen, een miljoen en een met anderhalf miljoen aan extra bezuinigingen. Nu wendt men het hoofd af van de werkelijkheid.

Wel stelt het college voor om te bezuinigen op wegen, groen, straatmeubilair, jeugd- en jongerenwerk, lokaalonderwijsbeleid en invaliden. Mocht u onverhoopt invalide raken en toch actief willen blijven in de maatschappij, dan kunt u beter niet in Midden-Delfland wonen. Het college stelt voor om u dan zelf op te laten draaien voor de kosten van de aanleg van een invalidenparkeerplaats en de daarbij behorende parkeervergunning. Heeft u nu een ligbad maar wordt u wat slechter ter been? Dan mag u de verbouwingskosten zelf dragen. Het college stelt; ‘Betrokkene indertijd zelf heeft gekozen voor een ligbad’. Deze manier van bezuinigen bevalt ons niet. Bezuinigen begint bij de eigen organisatie en eigen ambities, dure ambities in dit geval. De opmerking vanuit het college dat het hier en daar pijn zal gaan doen, kunt u dus uitleggen als ‘wel daar, maar niet hier’.

Om haar eigen, dure, ambities te kunnen blijven bekostigen wordt er geschoven met renteopbrengsten richting deze ambities, en worden er enkele, niet haalbare, bezuinigingen op personeelslasten voorgesteld. Voor de duidelijkheid, in de komende jaren komen er medewerkers bij. Een visie op haar eigen organisatie ontbreekt bij het college. In verhouding tot vergelijkbare gemeenten hebben wij veel medewerkers. Gemiddeld heeft men 6,2 medewerkers per 1000 inwoners, Midden-Delfland zit op 7,7 medewerkers per 1000 inwoners. Omgerekend is dat een verschil van 27 medewerkers (zevenentwintig). Wederom, dure ambities.

Maar dan moet de kwaliteit van de dienstverlening wel fenomenaal zijn, vraagt u zich af. Recent onderzoek onder de inwoners van Midden-Delfland leert dat u de gemeente, op het gebied van communicatie, het cijfer 6,6 geeft. Onder de maat wat ons betreft. Ook is onderzocht hoeveel van de door de gemeente gemaakte afspraken met haar inwoners wordt nagekomen. Hierbij is gekeken naar de afdeling Groen binnen de gemeente, simpel omdat daarover vaak contact is met de gemeente. 37% van de gemaakte afspraken zijn door de gemeente niet nagekomen! Onacceptabel.

Wat het college ook over het hoofd ziet zijn de lastenverzwaring die op uw schouders komen vanuit Den Haag. De 2% BTW-verhoging heeft u alvast te pakken vanaf 1 oktober. Het extra pakket zal binnen enkele weken bekend zijn. Ook hier geldt; de precieze hoogte is niet bekend, maar dat ze komen is zeker. Lokaal blijven we het vreemde verschijnsel houden dat uw OZB-aanslag stijgt, terwijl de waarde van uw woning al 4 jaar op rij daalt. Ook komende jaren wordt deze belasting met 3% verhoogt, elk jaar weer. Deze belasting heeft dan ook niets met de waarde van uw woning te maken, maar alles met het weigeren van het college naar haar eigen uitgaven te kijken. Men heeft weinig oog voor de werkelijkheid om haar heen. Als gemeente moet je altijd kijken naar de verdere omstandigheden waarin je inwoners zich bevinden, zeker nu die omstandigheden zienderogen verslechteren.

Een begroting moet in balans zijn. Dat betekent dat tegenover structurele uitgaven structurele inkomsten staan, en dat met incidentele inkomsten incidentele uitgaven kunnen worden gedaan. Op die manier voorkom je ad hoc besluitvorming, oftewel gaten met gaten vullen. Deze begroting laat een start van een begroting in balans zien. Hieraan moet verder worden gewerkt, we zijn er nog niet.

Dan nog enkele kostenposten die we komende jaren zeker tegen gaan komen, maar waarvan het college het bestaan (nog) niet erkend. Waarschijnlijk omdat die kostenposten de dure ambities in de weg zitten. Zo stelt het college dat de ambtenarensalarissen voor de komende jaren worden bevroren, terwijl het Rijk al heeft aangegeven dat de salarissen jaarlijks met 1% zullen worden verhoogd. Gemiddeld wordt door gemeenten voor 11 % van de totale loonsom menskracht ingehuurd om vaste medewerkers te vervangen tijdens ziekte, zwangerschapverlof etc. Niet in Midden-Delfland. Hier heeft men het totale inhuurbudget naar de ‘dure ambitiepot’ gesluisd. Het is niet realistisch te denken dat er voor de komende vier jaar geen inhuur zal plaatsvinden. Ook heeft de Trambrug in Schipluiden fors onderhoud nodig op korte termijn. Dit erkend het college maar weigert daar een bedrag voor te reserveren. En zo zijn er nog wel enkele twijfelachtige posten.

Kortom, het ware beter geweest als het college de begroting een andere titel had gegeven. Onze voorkeur gaat uit naar ‘Het duurzame gat in de hand’.

De begroting, zoals door het college voorgesteld, laat zien dat de lokale overheid verder van haar inwoners staat dan ooit.

Mijn Partij! zal zich blijvend inzetten voor een bewust en realistisch bestuur van Midden-Delfland, te beginnen met deze begroting.